22 Νοεμβρίου 2011
Η Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων Μαρία Στρατηγάκη ανακοίνωσε την δημοσίευση της δημόσιας Πρόσκλησης συνολικού προϋπολογισμού 10.700.000 ευρώ προς τους Δήμους (έδρες Περιφέρειας) Αθηναίων, Ηρακλείου (Κρήτης), Θεσσαλονίκης, Ιωαννιτών, Κέρκυρας, Κοζάνης, Κομοτηνής, Λαμιέων, Λαρισαίων, Λέσβου, Πατρέων, Τρίπολης και τους Δήμους Πειραιώς, Περιστερίου και Ρόδου.
Με τη δημοσίευση της Πρόσκλησης (27/10/2011) οι Δήμοι καλούνται μέχρι 30 Νοεμβρίου 2011 να υποβάλλουν τις προτάσεις του προϋπολογισμού μέχρι 700.000 ευρώ ο καθένας, ώστε να χρηματοδοτηθούν από το ΕΠ «Διοικητική Μεταρρύθμιση» για την άμεση δημιουργία και λειτουργία Ξενώνα για γυναίκες- θύματα βίας με δυνατότητα φιλοξενίας 20 γυναικών με τα παιδιά τους. Οι Ξενώνες θα στελεχωθούν με ειδικό επιστημονικό προσωπικό το οποίο θα παρέχει ψυχοκοινωνική και νομική
στήριξη για την ενδυνάμωση των γυναικών προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που προκύπτουν από την άσκηση ενδοοικογενειακής βίας. Ο τρόπος οργάνωσης του ξενώνα και της στήριξης των γυναικών θα ακολουθήσει τις προδιαγραφές που εκπόνησε η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων.
Η ανακοίνωση έγινε στο πλαίσιο της ημερίδας «Η Πόλη της Ισότητας» που διοργανώθηκε τη Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011 σε συνέχεια της Υπογραφής της Ευρωπαϊκής Χάρτας για την Ισότητα των Φύλων στις Τοπικές Κοινωνίες από 126 Δήμους (7 Νοεμβρίου 2011).
Την ημερίδα παρακολούθησαν περισσότερες από 300 αιρετές και υπηρεσιακά στελέχη των Δήμων που υπέγραψαν την Ευρωπαϊκή Χάρτα. Παρεμβάσεις έκαναν οι Δήμαρχοι Μαρία Ανδρούτσου (Αγίου Δημητρίου Αττικής), Παρασκευή Βρυζίδου, (Εορδαίας), Ελένη Λαϊτσου, (Ρήγα Φεραίου), Σταυρούλα Μπότση-Μπραϊμη, (Σουλίου) Παναγιώτα Ορφανίδου-Παπακωνσταντίνου, Δήμαρχος Βοϊου, Μαρία Πετρακογιώργη-Ανυφαντάκη, (Φαιστού) καθώς και η Εφη Μπέκου, Πρόεδρος του Πολιτικού Συνδέσμου Γυναικών και η Κατερίνα Αδαμοπούλου, Γενική Γραμματέας του Δικτύου Αιρετών Γυναικών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Παρέστησαν τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου κυρίες Βασιλική Τσόνογλου – Βυλλιώτη (Βοιωτία), Βάσω Αλεξανδρίδου (Λαρίσα) και Μαρία Μίχου (Πιερία).
στήριξη για την ενδυνάμωση των γυναικών προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που προκύπτουν από την άσκηση ενδοοικογενειακής βίας. Ο τρόπος οργάνωσης του ξενώνα και της στήριξης των γυναικών θα ακολουθήσει τις προδιαγραφές που εκπόνησε η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων.
Η ανακοίνωση έγινε στο πλαίσιο της ημερίδας «Η Πόλη της Ισότητας» που διοργανώθηκε τη Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011 σε συνέχεια της Υπογραφής της Ευρωπαϊκής Χάρτας για την Ισότητα των Φύλων στις Τοπικές Κοινωνίες από 126 Δήμους (7 Νοεμβρίου 2011).
Την ημερίδα παρακολούθησαν περισσότερες από 300 αιρετές και υπηρεσιακά στελέχη των Δήμων που υπέγραψαν την Ευρωπαϊκή Χάρτα. Παρεμβάσεις έκαναν οι Δήμαρχοι Μαρία Ανδρούτσου (Αγίου Δημητρίου Αττικής), Παρασκευή Βρυζίδου, (Εορδαίας), Ελένη Λαϊτσου, (Ρήγα Φεραίου), Σταυρούλα Μπότση-Μπραϊμη, (Σουλίου) Παναγιώτα Ορφανίδου-Παπακωνσταντίνου, Δήμαρχος Βοϊου, Μαρία Πετρακογιώργη-Ανυφαντάκη, (Φαιστού) καθώς και η Εφη Μπέκου, Πρόεδρος του Πολιτικού Συνδέσμου Γυναικών και η Κατερίνα Αδαμοπούλου, Γενική Γραμματέας του Δικτύου Αιρετών Γυναικών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Παρέστησαν τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου κυρίες Βασιλική Τσόνογλου – Βυλλιώτη (Βοιωτία), Βάσω Αλεξανδρίδου (Λαρίσα) και Μαρία Μίχου (Πιερία).
Καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών
Η Πρόληψη και Καταπολέμηση της Βίας με θύματα τις γυναίκες αποτελεί άξονα δράσης των Εθνικών Προτεραιοτήτων Πολιτικής για την Ισότητα των Φύλων 2004 - 2008.
Η ενδο-οικογενειακή βία, θύματα της οποίας είναι κυρίως οι γυναίκες, αποτελεί φαινόμενο διαδεδομένο σε όλες τις χώρες και τις κοινωνικές τάξεις και η αντιμετώπισή της συγκαταλέγεται μεταξύ των κύριων θεμάτων του πολιτικού προγράμματος της Ε.Ε. Η πρώτη σχετική έρευνα που ολοκληρώθηκε στη Χώρα μας το 2003 κατέδειξε ότι καίτοι το φαινόμενο έχει λάβει μεγάλη έκταση, μεγάλο ποσοστό γυναικών είτε δεν αναγνωρίζει ότι η συμπεριφορά που υφίσταται στο οικογενειακό του περιβάλλον συνιστά καταχρηστική συμπεριφορά που εντάσσεται στην έννοια της βίας, είτε αυτοενοχοποιείται (33.3%), έχοντας εσωτερικεύσει τα στερεότυπα που συνδέονται με τους ρόλους των δύο φύλων. Στην Ελλάδα η άσκηση βίας μέσα στην οικογένεια θεωρείται αυστηρά οικογενειακή υπόθεση και υπάρχει έντονη κοινωνική προκατάληψη ως προς τη δημοσιοποίηση του προβλήματος (http://www.kethi.gr/greek/meletes/2003/Domestic/content.htm).
Η Έκθεση της Επιτροπής CEDAW του ΟΗΕ, αξιολογώντας το 2002 την πρόοδο της χώρας στην εξάλειψη των διακρίσεων κατά των γυναικών, στη βάση της ελληνικής Έκθεσης 1996-2000, συνέστησε την ταχεία υιοθέτηση νομοθεσίας για την ενδο-οικογενειακή βία και την λήψη μέτρων ευαισθητοποίησης -συνειδητοποίησης της κοινωνίας, μέσω των ΜΜΕ και των σχολικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Επίσης, η ίδια Έκθεση επεσήμανε την υστέρηση της χώρας μας ως προς την αρωγή, προστασία και κοινωνική επανένταξη των θυμάτων της παράνομης διακίνησης και εμπορίας (trafficking), σοβαρού εγκλήματος της εποχής μας, στο πλαίσιο επίσης της καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών και των παιδιών.
Τα ζητήματα που αφορούν τη βία κατά των γυναικών συνδέονται με τις ανισότητες στη πράξη και τους ρόλους των δύο φύλων.
Στο Πρόγραμμα Δράσης της Παγκόσμιας Διάσκεψης του Ο.Η.Ε. για τις Γυναίκες, που έγινε στο Πεκίνο το 1995, αναγνωρίζεται ο δομικός χαρακτήρας του φαινομένου: «Η βία κατά των γυναικών είναι η έκφραση της ιστορικά διαπιστωμένης ανισότητας στις σχέσεις ισχύος μεταξύ ανδρών και γυναικών, που οδήγησε στην κυριαρχία των ανδρών επί των γυναικών και στις διακρίσεις κατά των γυναικών, με αποτέλεσμα τη παρεμπόδιση της ανάπτυξης τους» (παρ.118).
Η βία κατά των γυναικών είναι μεγάλος κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και σημαντική αιτία θανάτου και αναπηρίας για τις γυναίκες 16-44 ετών. Σε αναφορά της Παγκόσμιας Τράπεζας εκτιμάται ότι η βία κατά των γυναικών ήταν τόσο σοβαρή αιτία θανάτου και ανικανότητας μεταξύ των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας όσο ο καρκίνος. (http://www.unifem.org/campaigns/november25/facts_figures.php).
Πρόκειται για φαινόμενο διαδεδομένο σε όλες τις κοινωνίες και σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, ανεξάρτητα από το επίπεδο ανάπτυξης, το βαθμό πολιτικής σταθερότητας, το πολιτισμό ή τη θρησκεία, οδηγώντας τα θύματά του σ' έναν ιδιότυπο κοινωνικό αποκλεισμό.
Ενδοοικογενειακή βίαΗ ενδο-οικογενειακή βία, θύματα της οποίας είναι κυρίως οι γυναίκες, αποτελεί φαινόμενο διαδεδομένο σε όλες τις χώρες και τις κοινωνικές τάξεις και η αντιμετώπισή της συγκαταλέγεται μεταξύ των κύριων θεμάτων του πολιτικού προγράμματος της Ε.Ε. Η πρώτη σχετική έρευνα που ολοκληρώθηκε στη Χώρα μας το 2003 κατέδειξε ότι καίτοι το φαινόμενο έχει λάβει μεγάλη έκταση, μεγάλο ποσοστό γυναικών είτε δεν αναγνωρίζει ότι η συμπεριφορά που υφίσταται στο οικογενειακό του περιβάλλον συνιστά καταχρηστική συμπεριφορά που εντάσσεται στην έννοια της βίας, είτε αυτοενοχοποιείται (33.3%), έχοντας εσωτερικεύσει τα στερεότυπα που συνδέονται με τους ρόλους των δύο φύλων. Στην Ελλάδα η άσκηση βίας μέσα στην οικογένεια θεωρείται αυστηρά οικογενειακή υπόθεση και υπάρχει έντονη κοινωνική προκατάληψη ως προς τη δημοσιοποίηση του προβλήματος (http://www.kethi.gr/greek/meletes/2003/Domestic/content.htm).
Η Έκθεση της Επιτροπής CEDAW του ΟΗΕ, αξιολογώντας το 2002 την πρόοδο της χώρας στην εξάλειψη των διακρίσεων κατά των γυναικών, στη βάση της ελληνικής Έκθεσης 1996-2000, συνέστησε την ταχεία υιοθέτηση νομοθεσίας για την ενδο-οικογενειακή βία και την λήψη μέτρων ευαισθητοποίησης -συνειδητοποίησης της κοινωνίας, μέσω των ΜΜΕ και των σχολικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Επίσης, η ίδια Έκθεση επεσήμανε την υστέρηση της χώρας μας ως προς την αρωγή, προστασία και κοινωνική επανένταξη των θυμάτων της παράνομης διακίνησης και εμπορίας (trafficking), σοβαρού εγκλήματος της εποχής μας, στο πλαίσιο επίσης της καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών και των παιδιών.
Τα ζητήματα που αφορούν τη βία κατά των γυναικών συνδέονται με τις ανισότητες στη πράξη και τους ρόλους των δύο φύλων.
Στο Πρόγραμμα Δράσης της Παγκόσμιας Διάσκεψης του Ο.Η.Ε. για τις Γυναίκες, που έγινε στο Πεκίνο το 1995, αναγνωρίζεται ο δομικός χαρακτήρας του φαινομένου: «Η βία κατά των γυναικών είναι η έκφραση της ιστορικά διαπιστωμένης ανισότητας στις σχέσεις ισχύος μεταξύ ανδρών και γυναικών, που οδήγησε στην κυριαρχία των ανδρών επί των γυναικών και στις διακρίσεις κατά των γυναικών, με αποτέλεσμα τη παρεμπόδιση της ανάπτυξης τους» (παρ.118).
Η βία κατά των γυναικών είναι μεγάλος κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και σημαντική αιτία θανάτου και αναπηρίας για τις γυναίκες 16-44 ετών. Σε αναφορά της Παγκόσμιας Τράπεζας εκτιμάται ότι η βία κατά των γυναικών ήταν τόσο σοβαρή αιτία θανάτου και ανικανότητας μεταξύ των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας όσο ο καρκίνος. (http://www.unifem.org/campaigns/november25/facts_figures.php).
Πρόκειται για φαινόμενο διαδεδομένο σε όλες τις κοινωνίες και σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, ανεξάρτητα από το επίπεδο ανάπτυξης, το βαθμό πολιτικής σταθερότητας, το πολιτισμό ή τη θρησκεία, οδηγώντας τα θύματά του σ' έναν ιδιότυπο κοινωνικό αποκλεισμό.
Στο πλαίσιο των «Εθνικών Προτεραιοτήτων Πολιτικής και των Αξόνων Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2004-2008», που υιοθετήθηκαν από την Κυβερνητική Επιτροπή (2 Νοεμβρίου 2004), η πρόληψη και η καταπολέμηση της βίας με θύματα τις γυναίκες συναρτάται με την επίτευξη του στόχου της κοινωνικής συνοχής και ορίζεται ως άξονας προτεραιότητας.
Η Γενική Γραμματεία Ισότητας είναι ο αρμόδιος κυβερνητικός φορέας για την υλοποίηση προγραμμάτων που προωθούν τα θέματα της ισότητας των φύλων σε όλους τους τομείς. Η μελέτη και η αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών αποτελεί βασική προτεραιότητα και άξονα της πολιτικής και της δράσης της.
Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, η Γενική Γραμματεία Ισότητας συγκρότησε Ομάδα Εργασίας, η οποία εκπόνησε Πόρισμα για την αντιμετώπιση της Ενδοοικογενειακής Βίας (Ιούλιος 2005). Το Πόρισμα περιλαμβάνει προτάσεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου, από πλευράς ποινικού δικαίου, ποινικής και πολιτικής δικονομίας, αλλά και από πλευράς δομών υποστήριξης των θυμάτων και των δραστών. Η φιλοσοφία του Πορίσματος είναι η στήριξη των γυναικών και της οικογένειας και η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων των μελών της τόσο με τη θέσπιση διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης όσο και με τη δημιουργία και ενίσχυση δομών αρωγής κυρίως σε επίπεδο νομαρχιών και μεγάλων δήμων της χώρας. Το Πόρισμα αυτό σε συνεργασία με το Υπουργείο Δικαιοσύνης αποτέλεσε βασικό συντελεστή του ν.σ. για την ενδοοικογενειακή βία που έχει κατατεθεί στη Βουλή για ψήφιση.
Στο νέο Δημοτικό και Κοινοτικό Κώδικα (Ν. 3463/2006) προβλέφθηκε ως νέα αρμοδιότητα των ΟΤΑ πρώτου βαθμού, η συμβουλευτική στήριξη των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας και βίας μεταξύ συνοικούντων προσώπων.
Η Γενική Γραμματεία Ισότητας, σε συνεργασία με συναρμόδιους φορείς και με μη κυβερνητικές οργανώσεις, υλοποιεί δράσεις ευαισθητοποίησης του κοινού, με την διοργάνωση ενημερωτικών εκστρατειών, την παραγωγή τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών μηνυμάτων, την εκτύπωση φυλλαδίων, στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, και την έκδοση αφισών.
Πηγή:http://www.arcadiaportal.gr/
Δημοσίευση σχολίου